Met de boot.
De toegangsgeul valt met laag water geheel droog. Aan het eind van het toegangskanaal is een brug met een sluizencomplex, die op vaste tijden wordt bediend. Een en ander uiteraard afhankelijk van het tij. Helaas kwamen wij net een minuut te laat voor de eerste opening aan, zodat wij genoodzaakt waren aan één van de meerboeien aan te leggen en een half uur te wachten. Voor mij een goede gelegenheid om de techniek die voor het oppikken van zo’n boei nodig is eens grondig te oefenen. Nadat wij de brug gepasseerd waren kwamen we in de rustige jachthaven. Onmiddellijk rechts is de meldsteiger voor passanten. Je mag daar blijven liggen, maar je kunt ook een box krijgen van de havenmeester. Deze bedient tevens de brug en de sluizen en is te vinden in het gebouwtje op het vaste deel tussen de brug en de sluis. Wat de standaard voorzieningen betreft doet deze haven niet onder voor de andere. Het sanitair bevindt zich in het gebouw van de Yacht Club Nautique Valeriquais, toegang met een code. Er is een watersportzaak aanwezig uit de Accastillage groep. Brandstof is in tankjes te verkrijgen bij de BP garage op het haventerrein. Hier zijn ook fietsen of een auto te huur. De wasserette bevindt zich op de Route de Dieppe, vanaf het gemeentehuis 150 meter bergopwaarts.